യഥാർത്ഥ കഥയ്ക്ക് ജീവൻ നൽകുന്ന 'തണ്ടേൽ'

നാഗ ചൈതന്യയും സായ് പല്ലവിയും ഒന്നിക്കുന്ന ചിത്രം ‘തണ്ടേൽ’ ഫെബ്രുവരി 7 ന് തിയറ്ററുകളിൽ എത്തിയത് . 'തണ്ടേൽ' എന്ന സിനിമ ഈ യഥാർത്ഥ കഥയ്ക്ക് ജീവൻ നൽകുന്നതാണ് ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ ശ്രീകാകുളം ജില്ലയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒരുങ്ങുന്ന ഈ ചിത്രം, പാകിസ്ഥാൻ കടലിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി തടവിലാക്കപ്പെടുകയും പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്ത മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളുടെ യഥാർത്ഥ ജീവിതാനുഭവമാണ് ചിത്രീകരിക്കുന്നത്. ചന്ദൂ മൊണ്ടേത്തി സംവിധാനം ചെയ്ത, തണ്ടേൽ മികച്ച അഭിപ്രയമാണ് നേടുന്നത്. 2021 ലെ ഹിറ്റ് ലവ് സ്റ്റോറിയിലെ വിജയകരമായ ചിത്രത്തിന് ശേഷം നാഗയും സായിയും വീണ്ടും ഒന്നിക്കുന്നതിനാൽ ആരാധകർ അതിയായ ആവേശത്തിലായിരുന്നു.

ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിക്കുന്ന പേടിസ്വപ്നത്തിൽ കുടുങ്ങിയ ചോഡിപ്പിള്ളി മുസലയ്യ എന്ന ഒരു മത്സ്യത്തൊഴിലാളി ഉൾപ്പെടെ ആന്ധ്രാപ്രദേശിൽ നിന്നുള്ള മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളുടെ വേദനാജനകമായ അനുഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് തണ്ടേൽ.

ചിത്രത്തിൻ്റെ നിർമ്മാതാവ് അല്ലു അരവിന്ദ് അടുത്തിടെ ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ ഈ കാര്യം പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

ഈ യഥാർത്ഥ കഥ നടന്നത് വിശാഖത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമത്തിലാണ്. 30 ദിവസമായി ആളുകൾ മത്സ്യബന്ധനത്തിനായി ഗുജറാത്തിലേക്ക് പോയിരുന്നു. നിർഭാഗ്യവശാൽ, ചില കാലാവസ്ഥാ പ്രശ്‌നങ്ങൾ കാരണം, അവർ അന്താരാഷ്ട്ര അതിർത്തികൾ മുറിച്ചുകടന്നു. പാകിസ്ഥാൻ ആളുകൾ തങ്ങളെ പിടികൂടി ജയിലിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി എന്ന് പെട്ടെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി. 22 വർഷം അവർ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗ്രാമത്തിലെ അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾ - അവർ എങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെട്ടു, അവരെ തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ അവർ എങ്ങനെ ഉയർന്നു, അവരുടെ പോരാട്ടം എന്തായിരുന്നു - ഇതാണ് സിനിമയുടെ കഥ.

2000 നവംബറിൽ, വെറും 21 വയസ്സുള്ള ചോദിപ്പിള്ളി മുസലയ്യ ഉൾപ്പെടെ 31 മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ മെച്ചപ്പെട്ട ഉപജീവനമാർഗം തേടി ഗുജറാത്തിൽ ആഴക്കടൽ മത്സ്യബന്ധന യാത്ര ആരംഭിച്ചത് . ഒരു രാത്രി വൈകി, മുസലയ്യയും സഹ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളും കടലിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ ബോട്ടുകൾ അതിർത്തി കടന്ന് പാകിസ്ഥാൻ പ്രദേശത്തേക്ക് എത്തുകയായിരുന്നു . പിന്നീടുണ്ടായത് വർഷങ്ങളോളം അവരെ വേട്ടയാടുന്ന ഒരു പേടിസ്വപ്നമായിരുന്നു. പുലർച്ചെ 3 മണിയോടെ, വെടിയൊച്ച കേട്ട് അവർ ഉണരുകയും പാകിസ്ഥാൻ കോസ്റ്റ് ഗാർഡുകൾ അതിവേഗം അവരെ വളയുകയും ചെയ്തു.മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളെ കാത്തിരുന്നത് ചങ്ങലയിട്ട് തടവിലാക്കപ്പെട്ട ദുരിതപൂർണ്ണമായ ജീവിതമായിരുന്നു.

മത്സ്യബന്ധനത്തിനായി ആറ് ബോട്ടുകളിലായി ആണ് അവരാ ആഴക്കടലിൽ പോയത് . പുലർച്ചെ 3 മണിയോടെ 25 മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളെ കസ്റ്റഡിയിലെടുക്കുകയും ബോട്ടുകളുടെ ഡ്രൈവർമാരോട് അവരെ പിന്തുടരാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഈ അവസരത്തിൽ ബോട്ട് ഡ്രൈവർമാർക്ക് പാകിസ്ഥാൻ കോസ്റ്റ് ഗാർഡുകളിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞു.

24 മണിക്കൂർ ആണ് അവർ പുറംകടലിൽ ക്രൂരമായ മർദ്ദനത്തിന് വിധേയരായത് . ബന്ദികളാക്കിയവരെ തല്ലുകയും ഭക്ഷണവും വെള്ളവും നിഷേധിക്കുകയും കുറ്റവാളികളായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ പാക്കിസ്ഥാനിലെത്തിയതോടെ സ്ഥിതിഗതികൾ വഷളായി. അവരെ കറാച്ചി ജയിലിലേക്ക് മാറ്റി, അവിടെ അവർ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കഷ്ടപ്പാടുകൾ നേരിട്ടു. 300-ലധികം തടവുകാരെ ഒരു ചെറിയ മുറിയിൽ തിക്കിത്തിരക്കി, വൃത്തിയുള്ള വസ്ത്രങ്ങളും ടോയ്‌ലറ്ററികളും പോലുള്ള അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങളും അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു.

വർഷം മുഴുവനും എനിക്ക് ഒരു ജോടി വസ്ത്രം ധരിക്കേണ്ടി വന്നു എന്നും , ജയിൽ അധികൃതർ ഞങ്ങൾക്ക് ടൂത്ത് ബ്രഷ് പോലും നൽകിയില്ല എന്നും കറാച്ചി ജയിലിൽ ഒരു വർഷം ഞാൻ അനുഭവിച്ച യഥാർത്ഥ നരകമായിരുന്നു എന്നും മുസലയ്യ രക്ഷപെട്ടു വന്ന ശേഷം ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ പറയുന്നുണ്ട്.

ചില പാകിസ്ഥാൻ തടവുകാരെ ജയിലിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ചതിന് ശേഷമാണ് അവര്ക് അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചത് സാധിച്ചതെന്നും പറയുന്നു.

2002 ഫെബ്രുവരിയിൽ മുസലയ്യയും കൂട്ടാളികളും കറാച്ചി ജയിലിൽ നിന്ന് മോചിതരായി. മറ്റ് ഉപജീവനമാർഗങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ, മുസലയ്യ ഉൾപ്പെടെയുള്ള മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളിൽ പലർക്കും തങ്ങളെ തടവിലാക്കിയ കടലിലേക്ക് മടങ്ങുകയല്ലാതെ മറ്റ് മാർഗമില്ലായിരുന്നു.